رویدادهای نجومی ( ستاره شناسی ) سال 1400 هجری شمسی

رویدادهای نجومی  سال ۱۴۰۰

بهار

شنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۹ : ساعت ۱۳:۰۷ لحظه اعتدال بهاری. آغاز سال نوی شمسی و آغاز بهار در نیم‌کره شمالی.

یکشنبه ۸ فروردین : ساعت ۲۳:۱۹ لحظه وقوع ماه کامل.

دوشنبه ۲۳ فروردین : ساعت ۷:۰۲ لحظه وقوع ماه نو.

پنجشنبه ۲ اردی‌بهشت : اوج بارش شهابی شلیاقی با نسا ۲۰ شهاب.

سه‌شنبه ۷ اردی‌بهشت : ساعت ۸:۰۳ لحظه وقوع ماه کامل.

پنجشنبه ۱۶ اردی‌بهشت : اوج بارش شهابی اتا-دلوی با نسا ۳۰ شهاب در نیم‌کره شمالی.

سه شنبه ۲۱ اردی‌بهشت : ساعت ۲۳:۳۱ لحظه وقوع ماه نو.

دوشنبه ۲۷ اردی‌بهشت : حداکثر کشیدگی شرقی عطارد با جدایی ۲۲ درجه از خورشید. بهترین زمان برای مشاهده عطارد در آسمان شامگاهی.

چهارشنبه ۵ خرداد : ساعت ۱۵:۴۴ لحظه وقوع ماه بدر.

چهارشنبه ۵ خرداد : ماه‌گرفتگی کامل. از ایران قابل مشاهده نیست.

پنجشنبه ۲۰ خرداد : ساعت ۱۵:۲۶ لحظه وقوع ماه نو.

پنجشنبه ۲۰ خرداد : خورشیدگرفتگی حلقوی. از ایران قابل مشاهده نیست.

دوشنبه ۳۱ خرداد : ساعت ۷:۵۱ لحظه انقلاب تابستانی.

تابستان

پنجشنبه ۳ تیر : ساعت ۲۳:۱۰ لحظه وقوع ماه کامل.

یکشنبه ۱۳ تیر : حداکثر کشیدگی غربی عطارد با جدایی ۲۱.۶ درجه از خورشید. بهترین زمان برای مشاهده عطارد در آسمان بامدادی.

شنبه ۱۹ تیر : ساعت ۵:۳۷ لحظه وقوع ماه نو.

شنبه ۲ مرداد : ساعت ۷:۰۷ لحظه وقوع ماه کامل.

چهارشنبه ۶ مرداد : اوج بارش شهابی دلتا-دلوی با نسا ۲۰ شهاب.

دوشنبه ۱۱ مرداد : زحل در مقابله.

یکشنبه ۱۷ مرداد : ساعت ۱۸:۲۹ لحظه وقوع ماه نو.

پنجشنبه ۲۱ مرداد : اوج بارش شهابی برساووشی با نسا ۶۰ شهاب.

پنجشنبه ۲۸ مرداد : مشتری در مقابله.

یکشنبه ۳۱ مرداد : ساعت ۱۶:۳۴ لحظه وقوع ماه کامل.

سه‌شنبه ۱۶ شهریور : ساعت ۵:۲۸ لحظه وقوع ماه نو.

سه‌شنبه ۲۳ شهریور : نپتون در مقابله.

سه‌شنبه ۲۳ شهریور : حداکثر کشیدگی شرقی عطارد با جدایی ۲۶.۸ درجه از خورشید. بهترین زمان برای مشاهده عطارد در آسمان شامگاهی.

سه‌شنبه ۳۰ شهریور : ساعت ۴:۲۶ لحظه وقوع ماه کامل.

چهارشنبه ۳۱ شهریور : ساعت ۲۳:۴۴ لحظه اعتدال پاییزی.

پاییز

چهارشنبه ۱۴ مهر : ساعت ۱۴:۳۵ لحظه وقوع ماه نو.

پنجشنبه ۱۵ مهر : اوج بارش شهابی اژدهایی با نسا ۱۰ شهاب.

چهارشنبه ۲۸ مهر : ساعت ۱۸:۲۷ لحظه وقوع ماه کامل.

پنجشنبه ۲۹ مهر : اوج بارش شهابی جباری با نسا ۲۰ شهاب.

دوشنبه ۳ آبان : حداکثر کشیدگی غربی عطارد با جدایی ۱۸.۴ درجه از خورشید. بهترین زمان برای مشاهده عطارد در آسمان بامدادی.

جمعه ۷ آبان : حداکثر کشیدگی شرقی زهره با جدایی ۴۷ درجه از خورشید. بهترین زمان برای مشاهده زهره در آسمان شامگاهی.

پنجشنبه ۱۳ آبان : اوج بارش شهابی ثوری با نسا ۵ تا ۱۰ شهاب.

جمعه ۱۴ آبان : ساعت ۰۰:۴۵ لحظه وقوع ماه نو.

جمعه ۱۴ آبان : اورانوس در مقابله.

چهارشنبه ۲۶ آبان : اوج بارش شهابی اسدی با نسا ۱۵ شهاب.

جمعه ۲۸ آبان : ساعت ۱۲:۲۹ لحظه وقوع ماه کامل.

جمعه ۲۸ آبان : ماه‌گرفتگی جزئی. از ایران قابل رویت نیست.

شنبه ۱۳ آذر : ساعت ۱۱:۱۴ لحظه وقوع ماه نو.

شنبه ۱۳ آذر : خورشیدگرفتگی کلی. از ایران قابل مشاهده نیست.

دوشنبه ۲۲ آذر : اوج بارش شهابی جوزایی با نسا ۱۲۰ شهاب.

یکشنبه ۲۸ آذر : ساعت ۸:۰۷ لحظه وقوع ماه کامل.

سه‌شنبه ۳۰ آذر : اوج بارش شهابی دُبّی با نسا ۵ تا ۱۰ شهاب.

سه شنبه ۳۰ آذر : ساعت ۱۹:۱۰ لحظه انقلاب زمستانی.

زمستان

دوشنبه ۱۳ دی : اوج بارش شهابی ربع با نسا ۴۰ شهاب.

جمعه ۱۷ دی : حداکثر کشیدگی شرقی عطارد با جدایی ۱۹.۲ درجه از خورشید. بهترین زمان برای مشاهده عطارد در آسمان شامگاهی.

سه‌شنبه ۲۸ دی : ساعت ۳:۲۹ لحظه وقوع ماه کامل.

سه‌شنبه ۱۲ بهمن : ساعت ۹:۱۸ لحظه وقوع ماه نو.

چهارشنبه ۲۷ بهمن : ساعت ۲۰:۲۹ لحظه وقوع ماه کامل.

چهارشنبه ۲۷ بهمن : حداکثر کشیدگی غربی عطارد با جدایی ۲۶.۳ درجه از خورشید. بهترین زمان برای مشاهده عطارد در آسمان بامدادی.

چهارشنبه ۱۱ اسفند : ساعت ۲۱:۰۸ لحظه وقوع ماه نو.

جمعه ۲۷ اسفند : ساعت ۱۰:۵۰ لحظه وقوع ماه کامل.

یکشنبه ۲۹ اسفند : ساعت ۱۸:۵۴ لحظه اعتدال بهاری.

منبع: http://www.seasky.org/sky.html

عید نو روز 1395 و اطلاعات پیرامون آن

سال تحویل ۱۳۹۵ چه روز و ساعتی است؟

لحظه تحویل سال ۹۵ در ایران ( لحظه تحویل سال ۱۳۹۵ هجری شمسی به ساعت رسمی جمهوری اسلامی ایران )

۰۸:۰۰:۱۲ (ساعت ۸ و صفر دقیقه و ۱۲ ثانیه)

روز یکشنبه ۱ فروردین ۱۳۹۵ هجری شمسی

مطابق ۱۰ جمادی‌ الثانی ۱۴۳۷ هجری قمری

و ۲۰ مارس ۲۰۱۶ میلادی

سال ۱۳۹۵ سال میمون می باشد ( بر اساس افسانه های چینی و مغولی)

سال ۹۵ سال کبیسه است ( یعنی یک روز بیشتر دارد 366 روزه می شود)

استخراج انجمن نجوم آسمان وارنا

----------------------------------------------------

تقویم های دیگر غیر جلالی:

۱۴۰۹۵ اهورایی

۷۰۳۸ میترایی آریایی

۶۷۶۶/۶۷ آشوری

۵۷۷۶/۷۷ عبری

۳۷۵۴ زرتشتی

۲۵۷۵ هخامنشی (شاهنشاهی)

۲۰۱۶/۱۷ میلادی

۱۴۳۷/۳۸ هجری قمری

تاریخچه تقویم

آغاز تقویم با شروع دوره تاریخی و زندگی اجتماعی و کشاورزی بشر و نیاز او برای تعیین زمانبندی کشاورزی است. تقویم قمری با استفاده از اهله ماه نخستین تقویم مدون بشریست. سپس تقویم خورشیدی-قمری و آنگاه تقویم خورشیدی روی کار آمده است.

سابقه استفاده از تقویم با توجه به ثبت اهله ماه به ۳۰٬۰۰۰ سال می‌رسد. مصریان از ۴۲۴۱ قبل از میلاد اولین اقوامی بودند که از تقویم خورشیدی ۳۶۵ روزه استفاده می کردند و بابلیان اولین مردمانی بودند که سال را براساس دوازده ماه ۳۰ روزه تعریف کردند. اقوام بابلی بعد از گذشت چند سال هر وقت متوجه می‌شدند که اختلاف تقویم‌شان با چهار فصل زیاد شده به تقویم خود یک یا چند ماهی اضافه می‌کردند. که شکل نسبتاً تکامل یافته آن هر شش سال یکماه اضافی بود. ژولیوس سزار در سال ۴۵ قبل از میلاد به پیشنهاد ستاره شناسی یونانی تقویم ژولینی را معرفی کرد. این تقویم براساس سال خورشیدی با طول ۳۶۵٫۲۵ روز بود.

سال ۳۶۵ روز بود و برای جبران کسر روز هر چهار سال یک روز به طول سال اضافه می شد (سال کبیسه). که توسط خیام نیشابوری این کار انجام شد. از آن پس تقویم میلادی مسیحی با مبدأ میلادی از آن بدست آمد که بعدها بوسیله تقویم گریگوری دقیقتر شد. پس از آن دقیقترین تقویم در احتساب کسر دقیق سال تقویم جلالی ایرانی (471 قمری / 1079 میلادی) بوجود آمد که امروزه تقویم هجری خورشیدی برآمده از آن و در محاسبات ادامه آنست.

قدیمی ترین تقویم ایرانی تقویم فرس ۳۶۵ روزه با مبدا سال 5025 قبل از میلاد است که با تقویم باستانی مصر مشابه بود. تقویم دینی مسلمانان و یهودیان قمری است.

سال، ماه و روز از جمله اجزای گاهشماری اند. مهمترین جزء گاهشماری و واحد آن سال می‌باشد. سال عرفی در گاهشمار خورشیدی با تطبیق و تعدیل سال اعتدالی بصورت ۳۶۵ روزه عادی یا ۳۶۶ روزه (کبیسه) خواهد بود. و ماه از تقسیم دوازده گانه سال بصورت معمول ۲۹ تا ۳۱ روزه خواهد بود که در مواردی ۲۸ روزه (تقویم میلادی) و یا ۳۲ روزه (تقویم هجری خورشیدی برجی) نیز دیده می‌شود.

گاهشماری با زمان متوسط یا میانگین سال، ماه و روز تنظیم می‌شود و از این جهت با گاهشمار نجومی متفاوت است. تنها گاهشماری هجری قمری هلالی و تقویم هجری خورشیدی برجی (قدیمی) در محاسبه ماهها و سالها و تقویم هجری شمسی (خورشیدی ) در محاسبه سالها زمان متغیر را درنظر می‌گیرند. که مابه ازای آن دو یک تقویم هجری قمری قراردادی است که کاربرد جهانی دارد و دیگری تقویم هجری شمسی (خورشیدی ) با سال متوسط می‌باشد که تنها از جهت پژوهشی در تطبیق تقویم ها کاربرد دارد.

در تقویم گاه برای سالهای قبل از مبدا، سال صفر نیز وجود دارد که به تقویم منجمان مشهور است. و در صورت درنظر گرفتن سال یک پیش از مبدا بجای سال صفر به تقویم مورخان مشهور است. این دو تقویم در محاسبه سالهای پیش از مبدا گاهشماری یکسال با هم تفاضل دارند.اعمال سال صفر جهت تسهیل محاسبه و تطبیق گاهشماری هاست. تقویم مورخان در تاریخنگاری کاربرد دارد.

منبع: انجمن نجوم آسمان وارنا

What is Nowruz ؟

Nowruz (Persian: نوروز‎) is the name of the Iranian New Year in Iranian calendars and the corresponding traditional celebrations. Norooz is also widely referred to as the "Persian New Year".

Nowruz is celebrated and observed by Iranian people and the related cultural continent and has spread in many other parts of the world, including parts of Central Asia, Caucasus, South Asia, Northwestern China, the Crimea and some groups in the Balkans.

Originally being a Zoroastrian festival, and the holiest of them all, Norooz is believed to have been invented by Zoroaster himself, although there is no clear date of origin. Since the Achaemenid era the official year has begun with the New Day when the Sun leaves the zodiac of Pisces and enters the zodiacal sign of Aries, signifying the Spring Equinox.

This is done by Khayyam.

The term Norooz in writing, first appeared in Persian records in the 2nd century AD, but it was also an important day during the time of the Achaemenids c. 548–330 BC), where kings from different nations under the Persian empire used to bring gifts to the Emperor, also called King of Kings (Shahanshah), of Persia on Norooz.

The significance of Norooz in the Achaemenid empire was such that the great Persian king Cambyses II's appointment as the king of Babylon was legitimized only after his participation in the New Year festival

The UN's General Assembly in 2010 recognized the International Day of Norooz, describing it a spring festival of Persian origin which has been celebrated for over 3,000 years. During the meeting of The Inter-governmental Committee for the Safeguarding of the Intangible Heritage of the United Nations, held between 28 September 

Astronomy Of Varna Sky