انجمن نجوم آسمان وارنا
این وب مربوط به انجمن نجوم آماتوری آسمان وارنا در ورامین می باشد
انجمن نجوم آسمان وارنا
این وب مربوط به انجمن نجوم آماتوری آسمان وارنا در ورامین می باشددیدار با مادر نجوم ایران-زندگی نامه
--------------------------------------------------------------------------------
مادر نجوم ایران
دکتر آلینوش طریان
سعدی آن مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آن است که نامش به نکویی نبرند
نویسنده:سجاد جویا -مدیرانجمن نجوم آماتوری آسمان وارنا
صبح دم یک روز سرد پاییزی، به یاد مادر نجوم ایران به راه افتادیم تا شاید این دیدار هم دیداری با سالمندان آسایشگاه توحید باشد و هم ملاقاتی با سرکار خانم آلینوش طریان. به راه خود ادامه دادیم و با گذر از تونل توحید و عبور از معابر تهران، تقریبا 2 ساعته به آسایشگاه رسیدیم؛با حرکتی آهسته به سمت درب آسایشگاه رفتیم که دیدیم روی آیفن نوشته شده ،درب آسایشگاه داخل کوچه است. بعد از ورود به کوچه یک ساختمان دو طبقه در سمت چپ مان دیدیم که دربی کرم رنگ داشت و شیشه های رفلکس دودی بر روی آن درب و پنجره های ساختمان نصب شده بود و نمی توانستیم درون ساختمان را ببینیم.زنگ را به صدا در آوردیم و پس از مدتی شخصی با لحنی آرامش بخش پاسخ داد. شما ؟ بعد از پرس و جو مردی با لباس سبز رنگ درب را به روی ما گشود و با روی گشاده ما را به سوی دفتر اصلی روانه کرد نکته جالب این بود که ما قبل از ورودمان می بایست کفش هایمان را با دمپایی های پلاستیکی جایگذین می کردیم و بعد، داخل می شدیم.بعد از به پا کردن دمپایی ها به داخل دفتر هدایت شدیم و با خانم محترمی که حدودن 30 و اندی سال و لباس سرمه ایی رنگی بر تن داشت ، برخورد کردیم. ایشان از ما سوالاتی را پرسیدند و هدف ما را از بازدید جویا شدند و پس از توضیحات لازم ما را به همراه پرستاری به داخل سالن روانه ساختند.سالن در طبقه دوم همان ساختمان قرار داشت و در طبقه پایین آقایان نگهداری می شدند.
ما پس از ورود به طبقه دوم شکه شدیم فضای دم کرده و سکوت حاکم بر آنجا آزار دهنده بود ،انگار مجسمه هایی بودند بر لب ساحل غروب زندگی ،که منتظر مرگ نشسته اند. واقعا تکان دهنده بود بعضی ها دچار تیک عصبی و بعضی دیگر دچار فراموشی شده بودند و در خاموشی خودشان به سر می بردند و خاموش تر از همه کسانی که نام خود را نیز به ورته فراموشی سپرده بودند.
آه چه غمناک بود. یک لحظه در ذهن پیری خودم را متصور شدم و دعایی را که بزرگان همیشه می کنند:
الهی پیر بشی جوان ! را به ذهن آوردم.
آیا پیری سرانجامی این چنین دارد؟
ولی ادامه دادم . به همراه دوستان جلو رفتیم و گامهایمان را پیش تر نهادیم و با اعطای شاخه های گل سرخ به سالمندان آسایشگاه پذیرای وجود گرمشان شدیم و کامشان را با شیرینی ،شیرین نمودیم اما چه فایده، جای شیرینی فرزندانشان را که نمی گیرد. پس از آن به سوی اتاق خانم دکتر آلینوش طریان رفتیم.اتاق خانم دکتر در انتهای سالن سمت راست در پایین چند پله قرار دارد، وقتی به دم درب اتاقشان رسیدیم سیمای خانم دکتر طریان بر ما نمایان شد که در روبه روی ما ،در اتاق کوچکی قرار داشت و لوح های فراوانی که بر دیوار اتاق ایشان شخصیت و مرتبه علمی و فرهنگیشان را بازگو می کرد .ایشان با روی گشاده از ما استقبال نمودند و ما نیز با عطای شاخه ایی گل سرخ)رز( به وی در صحبت را باز کردیم و به گپ و گفت برخواستیم. جالب این که اتاق های آسایشگاه برحسب نام گلها نام گذاری و این اتاق نیز نام سنبل را به خود اختصاص داده بود ، وقتی این موضوع را به اطلاع خانم دکتر طریان رساندم،خرسند شدند اما من درون خودم احساس شادی نکردم چون این نشانه ایی از بی اطلاعی خانم دکتر طریان نبود ،بلکه کهولت سن و زوال حافظه را در ایشان یاد آور می شد.البته درست است که ایشان 90 سال دارند و این چنین علائمی در ایشان طبیعی است اما تلنگوریست برای ما .خانم دکتر طریان در تاریخ 1/12/84 به آسایشگاه ورود و تا به حال در آنجا به سر می برند.ایشان تاکنون دیدارهای مختلفی با اشخاص سرشناس و صاحب نظر داشته و به توسط آنان و یا سازمانهای مختلفی لوح هایی را به پاس زحمات و خدمات علمیشان دریافت نموده اند و ما هم قطره کوچکی در این دریای بی کران که با این اوصاف لوح "پاسداشتی" را از طرف انجمن نجوم آماتوری آسمان وارنا را به ایشان اعطا نمودیم. ایشان پس از دریافت این لوح پاسداشت خیلی مسرور شدند و برای ما آرزوی موفقیت کردند.
ما با آخرین خبرها از دنیای فیزیک شروع و رویداد های جدید را برای ایشان بازگو کردیم و ایشان نیز به گوش جان می سپردند.
از خانم دکتر سوالاتی نیز پرسیدیم که ایشان بدین گونه به سوالات ما پاسخ داد:
-توصیه شما به جوانان چیست؟
"تحصیلات عالیه کسب کنند تا ایران به جایگاه اصلی خودش در جهان بازگردد.در زمانی که کشورهای اروپایی رشد نکرده بودند ،ایران بزرگترین جایگاه علمی را در دنیا داشت.عقب ماندگی حال حاضر ایران به خاطر عدم علم آموزی و آموختن تحصیلات عالیه فرزندان این مرز بوم است. "
-اگر فیزیک نمی خواندید چه رشته ی دیگری را انتخاب می کردید؟
"ادبیات- چون پدرم اهل شعر و ادب بود و من هم به این مطالب علاقه مند بودم."
-چه کسی شما را به سوی علم سوق داد؟
"برادرم-چون برادرم در آن دوران علاقه زیادی به علم داشت و مرا نیز به آن سوق می داد"
-استادی که در دوران تحصیل مورد علاقه شما بود و بیشتر از او آشنایی داشتید کیست؟
"پروفسور دقما"
چه گلی را دوست دارید؟
"گل رز"
-چه رنگی را بیشتر می پسندید؟
"آبی را خیلی دوست دارم-در خاطر دارم که در سنین نوجوانی به هنگام خرید لباس همیشه رنگ آبی را انتخاب می کردم و مادرم از این بابت گله مند بود."
-کجا را بیشتر از همه دوست دارید؟
"همه جای ایران زیباست . خانه مادریم را در بهار که باغچه ی پر از شکوفه های گل رز و گلهای دیگر بود و همانند بهشت زیبا می شد را خیلی دوست داشتم"
-این قاب عکس که کنار تخت شماست و در آن خانم جوانی حدودا بین 25 تا 20 سال دارد ،کیست؟
"این عکس ،عکس جوانی من است! "
زندگی نامه علمی و خانوادگی خانم دکتر آلینوش طریان:.
خانم آلینوش طریان در سال 1299 در خانواده ای ارمنی چشم به جهان گشود و به گفته ایشان ، پدرش نام او را از قهرمان کتاب " امواج دریا " اقتباس کرده است.
نام پدر ایشان آلتراواس و نام مادرشان وارتانوش می باشد. ایشان برادری نیز به نام آلینوس داشته که از او دو برادر زاده برجای مانده است که هر دوی آنها برای ادامه تحصیل به فرانسه رفته اند و یکی از این دو در همانجا فوت کرده و دیگری که تنها بازمانده این خاندان "طریان"است به نام خانم آگلون هم اکنون در فرانسه اقامت دارد.
-نام فامیلی ایشان دریان است که مادرشان در زمان تغییر نام فامیلی در ثبت احوال بر اثر اشتباه مامور ثبت به اشتباه طریان درج می شود.
خانم آلینوش طریان پس از طی تحصیلات مقدماتی به دانشگاه تهران رفت و در خرداد سال 1326 با درجه لیسانس فیزیک از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. وی در مهر ماه همان سال به عنوان کارمند آزمایشگاه علوم منصوب شد طریان مدتی بعد به بخش فیزیک اتمسفر دانشگاه پاریس رفت و دانشنامه دکترای دولتیش را در سال 1956 میلادی (1335) از دانشگاه علوم پاریس دریافت کرد.
طریان به رغم امکان تدریس در دانشگاه سوربن به ایران بازگشت و با رتبه دانشیاری در رشته ترمودینامیک در گروه فیزیک مشغول به کار شد
در سال 1338 دولت فدرال آلمان غربی بورس مطالعه رصدخانه فیزیک خورشیدی را در اختیار دانشگاه تهران قرار داد که وی برای این بورس انتخاب شد و از فروردین 1340 به مدت 4 ماه به آلمان رفت و پس از انجام مطالعات به ایران بازگشت.
دکترطریان 3 سال بعد در تاریخ 9 خرداد 1343 به مقام استادی اتقا پیدا کرد و اولین فیزیکدان زنی شد که در ایران به مقام استادی رسیده است.
وی در 29 آبان ماه سال 1345 به عضویت کمیته موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران در آمد و در سال 1348 رسما به عنوان ریاست گروه تحقیقات فزیک خورشیدی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران منصوب شد و در رصدخانه فیزیک خورشیدی که خود وی در بنیان گذاری آن بود ،فعالیت خود را آغاز کرد.
دکتر طریان در سال 1358 تقاضای بازنشستگی داد و به افتخار بازنشستگی نائل شد.اما علاقه وی به علم دانش باعث شد تا وصیت نامه ایی تنظیم کند و منزل مسکونی خود را پس از مرگ به ارامنه جلفا و دانشجویانی که محل مناسبی برای اسکان ندارند ببخشد.
روابط عشقی خانم دکتر طریان:
او در سالهای جوانی علاقه مند مردی شده بوده که پس از مرگ آن مرد او تصمیم گرفت تا آخر عمر مجرد باقی بماند .به همین سبب ، امروز تنها بازمانده خانواده طریان ایشان و برادر زاده اش آلگون می باشند.به گفته وی سفارش پدرش همواره به او این بود که" وقتی با هم دین و هم کیش خود زندگی می کنی مشکلات زیادی داری چه برسد کسی که هم کیش و آئیین تو نیست "
سازمان ها و نهادهایی که به پاس زحمات خانم دکتر آلینوش طریان از ایشان قدردانی کرده و لوح هایی را به رسم یاد بود به ایشان اهدا نموده اند را نام برده و به عده کمی از آنها در ذیل اشاره میکنیم .
رئیس انجمن نجوم آماتوری ایران دکتر جمشید قنبری
مدیر انجمن نجوم آسمان وارنا مهندس سجاد جویا
انجمن نجوم ثاقب گیلان فاطمه جهاندار موافق
انجمن فرهنگی بیستون محمود
رئیس مرکز زنان و خانواده(مشاور رئیس جمهور) زهره طیب زاده نودی
مرکز علوم ستاره شناسی ایران نیلوفر قاسمی وش
سازمان کارآفرینی کشور صادق محصولی
به امید آن که سرزمین مان ایران هچون گذشته آباد و سربلند گردد.
-در اینجا جا دارد که بگویم:
ارزش مادری را که هیچ گاه مادر نگشت ولی برایمان مادری کرد را بدانید.
وارتانوش:به علت نزدیکی تولد مادرش در یکی از جشن های ارامنه به نام وارانوش این نام برای او انتخاب شده است.
آسمان وارنا:انجمن نجوم آماتوری آسمان وارنا با مدیریت جناب آقای سجاد جویا –سال تاسیس 1380
